مقدمه: امروزه بحث مطرح درمانهاي اقامتي، اجتماع درمان مدار (Therapeutic Community-TC) است كه از تركيب مدلهاي مختلف درماني ديگر بوجود امده است.در اين نوشتار، اهداف و تحولات TC، فلسفه و رويكرد TC در درمان افراد معتاد، ساختار برنامه و روشهاي درمان و نتايج تحقيقات در مورد اثر بخشي  TCارايه شده است.ترسيم اجمالي تصوير جامعترين رويكرد درمان اعتياد، جهت اشنايي كارشناسان حوزه درمان اعتياد و افزايش انگيزه انان جهت بكار گيري اين روش در گستره درمان و تحقيقات، انگيزه تاليف اين نوشتار را فراهم اورده است. تعيين اثر بخشي TC در كشور ما نيازمند تحقيق است، و اين تحقيقات بايد توسط محققاني صورت گيرد كه دانش عملياتي فزاينده اي داشته باشند، محققاني كه در سطح جهاني بدرخشند و ما به داشتن انها افتخار كنيم.

TC يك واژه عمومي براي برنامه هاي بدون دارو براي معتادان است. TCيك محيط و برنامه اجتماعي است كه هوشمندانه در درون يك واحد اقامتي يا روزانه طراحي شده است تا فرايندهاي اجتماعي و گروهي را با هدف درماني تحت كنترل در اورد TC يك برنامه ساختار يافته، اقامتي و نظارتي براي معتاداني است كه سابقه بازگشت مكرر به مصرف را دارند (دستور العمل مراكز اجتماع درمان مدار).

TCها درجنبه هاي زير باهم تفاوت دارند (گالانتر، 2009):

  • ظرفيت (از 30تا 100مقيم) ويژگي هاي جمعيت شناختي مقيمان (در قسمت هاي بعد توضيح داده مي­شود). اولين TC ها فقط افراد معتاد را پذيرش مي­كردند. اکثر مقيمان حال حاضر TC ها، فقط مشكل اعتياد ندارند
  • همچنين در زمينه هاي زير TC ها با هم تفاوت دارند: اجتماعي، اقتصادي، نژادي، فرهنگي. شدت مشكلات مربوط به الكل و مواد.
  •  مدت اقامت 

  3 تا 6 ماه (كوتاه مدت)، 12 تا 18 ماه (بلند مدت) گاهي با قوانين دادگاه منطبق مي شود (واحدهاي توانبخشي دادگاهي)

  • موقعيت

بستري يا اقامتي، برنامه هاي روزانه، برنامه هاي ديگر سرپايي.

 طيف وسيع و جامع خدمات و مداخلات در موقعيت هاي درماني

  درمانگر اوليه در  TC، خود اجتماع است اين اجتماع به دو شكل عمل مي­كند: سرو كار داشتن با تغييرات عميق تر درون رواني (سوگرمن، 1984)، سرو كار داشتن با كنترل رفتار ابتدايي.