چهار ويژگي فيزيكي در محيط داخلي TC وجود دارد كه بطور خاص نشان مي دهد كه در مورد برنامة TC چه چيز بي نظيري است (فقط برنامة TC داراي اين چهار ويژگي است):

1 - ميز جلوي در 2 -  تابلوي ساختار سازماني 3- علايم ديواري 4- وسايل تزئيني

اين ويژگيهاي مادي، درك اجتماع را در ابعاد عملياتي و نمادي تقويت مي كند.

1-ميز جلوي در

همة رفت و آمدها با ميزي كه نزديك درب اصلي ساختمان قرار مي گيرد، ثبت و نظارت مي شود. مقيمان آگاه، مهربان و آراسته به تلفن ها جواب مي دهند، نامه ها را دريافت مي كنند، خوش آمد مي گويند و ملاقات كنندگان را راهنمايي مي كنند. تحت نظارت استف، آنها 24 ساعت كار مي كنند، روي تابلوي اعلانات روزانه، نام همة ملاقات كنندگان، زمان ورود و خروج و مقصد آنها را در ساختمان ثبت مي كنند.

كار در ميز جلوي در خيلي با ارزش و يك موقعيت قابل كسب است كه همانند ديگر وظايف شغلي، عناصر آموزشي و درماني را به همراه دارد. اين كار به مقيمان مهارت هاي سودمندي را ياد مي دهد كه تقريباً با هر كاري در آينده ارتباط دارد. پيش نيازها و مسئوليت هاي اين موقعيت (ميز جلوي در) بطور ذاتي حس مالكيت و پيوندجويي با برنامه را تقويت مي كند.

مقيماني كه در موقعيت ميز جلوي در كار مي كنند، اولين كساني هستند كه توسط افراد خارج از TC و همچنين پذيرش شدگان جديد، ديده مي شوند و در واقع خط مقدم برنامه براي دنياي خارج هستند. رشد يافتگي، مسئوليت پذيري، كارآمدي و رفتار مناسب شغلي، لازمة كار در موقعيت ميز جلوي در است. از ديد ملاقات كنندگان، مقيمان جلوي در، واجد خودراهبري در عمل، حس ايجاد نظم در مركز، و
خوش بيني در مورد توانايي بالقوة بهبودي خود هستند.

2-تابلوي چارت سازماني و تابلوهاي ديگر

روي ديوارهاي پشت يا نزديك به ميز جلوي در، يك تابلوي مستطيلي بزرگ قرار دارد كه ساختار TC را بر حسب، كارمندان، فعاليتهاي عملياتي اصلي و عملكرد جاري نشان مي دهد. اين چارت سازماني ديداري، نشان دهندة طبقه بندي كل اعضاي اجتماع، مشخصات آنها، وضعيت اجتماعي يا مرحله اي آنها در برنامه و وضعيت آنها در برنامة روزانه است. اساساً اين چارت، نام و موقعيت استف، مقيمان همتا
(تازه وارد، مياني، ارشد) يا مرحلة‌ برنامة آنها (استقرار/ آشنائي، درمان اوليه، ترخيص تدريجي، زندگي در بيرون و …)، و شغل و وظيفة كاري آنها را (آشپزخانه، تعمير و نگهداري، …) نشان مي دهد.

چارت هاي ديگر، برنامه هاي ماهانه، هفتگي و روزانه فعاليت هاي برنامه ريزي شده، آمار روزانه، تعداد خوابگاهها، سفرهاي برنامه ريزي شده و وعده هاي ملاقات (قانوني، طبي و …)، اسامي كساني كه در مرخصي هستند، اسامي پذيرش شدگان جديد و ترك كنندگان مركز را نشان مي دهد. چارتهاي ديگر ممكن است كارمندان و موقعيت آنها را در داخل يك TC (همانند چارتهاي سازماني در مراكز تجاري رسمي)
به تصوير بكشد.

تابلوهاي چارت اداري بطور آشكار به صورت وسايل كمكي ديداري براي راهبري برنامة روزانه و كنترل مركز بكار گرفته مي شود. با اين حال، استفادة ضمني آنها، تقويت درك مقيم از اجتماع و پيوندجويي با برنامه است. مثلاً، فهرست اسامي، شناخت افراد اجتماع، برنامة روزانه و فعاليتها را تسهيل مي كند و اطلاعات مركز در مورد اعضاي اجتماع را تا آن ساعت نشان مي دهد. تابلوي برنامة روزانه به مقيمان كمك مي كند كه حد و سير روز خود را تعيين كنند؛ و رضايت از وضعيت و موقعيت به آنها كمك مي كند تا مقيم خودش را در درون اجتماع جاي دهد.

تابلوها و چارت هاي سازماني مختلف، تصويري فوري و كلي از اجتماع در هر لحظه را نشان
مي دهد. اما به مرور، آنها تصويري از حركت در درون برنامه را با نشان دادن حركت فرد و جائي كه آنها به طرف آن در حركت هستند (شغل جديد در داخل يا خارج از سازمان) نشان مي دهد، بنابراين نشان دهندة مسيرهاي روشن حركت در طي برنامه است.

3-علائم ديواري

در حالي كه تابلوهاي ساختار اداري اطلاعات آشكاري را در مورد سازمان برنامه و ممنوعيتهاي آن نشان مي دهد، نوشته و علائم ديواري در تمام ساختمان، پايه و اساس فلسفي اجتماع را تقويت مي كند. اغلب اين نوشته ها شكل ساده اي دارند اما معناي عميق و غني دارند در تمام اتاقهاو مكانهاي TC نصب
مي شود و عنصر اساسي ديگري از محيط درماني هستند. در كلمات، عبارات و شعارها و گاهي در تصاوير، پيامهايي از بهبودي و زندگي درست وجود دارد كه يادآور آموزه هاي TC است و تقويت كنندة‌ صامت و مستمر مقيمان است.

عملكرد كلي اين نوشته ها، بالا بردن و حفظ آگاهي از آموزه هاي TC است. برخي از مفاهيم خاص ابراز شده در علائم تشويق كننده (هر روز، به هر روش)، اخطار (گناهان و اشتباهات مي ميرند) و راهكارهاي سازشي (فقط براي امروز)؛ يا اميدواري و متانت (عبادت در سكوت) است. معمولاً اين نوشته ها به زبان عاميانه است كه نشان دهندة دنياي واقعي استفاده كننده از اين مطالب است؛ نوشته ها به صور گوناگون در برگيرندة كنايه، نصيحت و اندرزهاي صريح و آشكار، يا نمادها است. اين پيامها ممكن است يك نقاشي ساده يا طراحي روي كاغذ يا يك شكل حك شده روي چوب مي باشد.

معمولاً، نوشته ها مكرراً مضامين و مفاهيم اساسي را در طي درمان نشان مي دهند. عبارات مكتوب روي اين تابلوها اغلب شبيه گفتگوهاي انجام شده در گروهها و ميان همتاها است. آنها چيزهايي براي فرد فراهم مي كنند كه نشان مي دهد او در مركز داراي تحرك است. آنها يادآور چيزهاي مورد نياز يا مفيد براي بهبودي و رشد فرد است.

بسياري از نوشته ها كه در انواع مختلف TC هاي فعلي وجود دارد، در برنامه هاي اوليه نيز وجود داشته و بيانگر اين است كه چگونه فرهنگ TC بدون در نظر گرفتن جغرافياي مركز، سينه به سينه و در طي نسلها منتقل مي گردد. آنها همچنين نشانگر زبان مشترك (اگر جهاني نباشد) تجربيات همراه با بهبودي در اجتماعات خوديار است.

به لحاظ تاريخي، خود مقيمان TC، استفاده از ا ين نوشته ها را ابداع و آغاز كردند. بسياري از نوشته هاي TC كه اكنون قديمي بنظر مي رسد، توسط نسلهاي قبلي مقيمان رشد داده شده است و به برنامه منتقل شده است. اما نوشته ها بطور دائم، نوآوري مي شود و توسط نسلهاي بعدي طراحي و به خزانة نوشته ها اضافه مي شود. در حقيقت، ايجاد اين علائم به خودي خود بصورت يك فعاليت درماني و آموزشي درست در نظر گرفته مي شود؛ مثلاً از يك مقيم ممكن است خواسته شود كه بخاطر تقويت مفهومي خاص در خودش، يك علامت خاص بوجود آورد.

فلسفة برنامه، معمولاً روي بزرگترين، تابلو نوشته شده و در TC آويزان مي شود. اساساً، اين فلسفه توسط يك يا چند نفر از مقيمان اوليه ابداع و نوشته شده است. فلسفة برنامه، مشخصات و فرهنگ خاص هر TC را متمايز مي كند. فلسفة برنامه، يك چيز مرسوم مي شود و نشان دهندة نقش پرقدرت آن در بهبودي نسلهاي قبلي مقيمان و اميدي براي نسلهاي آينده است. يادآوري روزانة فلسفه در هر صبح، آن را در اجتماع زنده نگه مي دارد، در حالي كه حفظ آن يك شاخص آشكار از پيوندجويي با برنامه است.

4-اسباب و وسايل تزييني

همة TC ها بدون توجه به موقعيت خود، بطور هدفمند بدنبال تغيير شكل محيط داخلي خود همانند محيط هاي خانه هستند. هنرهاي دستي، شعر، مجسمه سازي و صنايع دستي كه توسط مقيمان انجام مي شود، بطور خاص در مكانهاي مناسب به نمايش گذاشته مي شود. در واقع، شادابي محيط دروني TC ممكن است به كلي با محيط هاي درماني بي روحي كه در كلينيكهاي معمولي يا مكانهاي مسكوني، بويژه در مؤسسات (مثل زندان يا بيمارستانهاي رواني) وجود دارد، متفاوت باشد. صنايع دستي نه تنها براي كمك به شناخت فرهنگ TC كمك مي كند، بلكه خودابرازي، عزت نفس و پيوندجويي را افزايش مي دهد.

در ميان تزئينات، عكسهايي از استفها، فارغ التحصيلان و مقيمان اول يا ((پيش قراولان)) وجود دارد. اين چهره هاي خندان، خوش بيني و امكان تغيير را منتقل مي كنند، در حالي كه همانندسازي زيادي با افراد مشابه صورت مي گيرد اگرچه آنها ناشناخته اند ـ يعني كساني كه در همين مكان براي غلبه بر اعتياد و تغيير سبك زندگي تلاش كردند. اين تزئينات، آينة‌ تمام نماي افراد، ديدگاه و فرهنگ TC است.