الگوی اجتماع درمان مدار

الگوی اجتماع درمان مدار در درمان اعتیاد:

الگوی اجتماع درمان مدار (Therapeutic Community)TC، براي اولين بار در بيمارستانهاي روانپزشكي آمریکا توسط مكسول جونز بكار گرفته شد(1953) و از این الگو در دهه 1960برای درمان افراد وابسته به مواد استفاده گردید.  در ایران اولین مراکز اجتماع درمان مدار پس از انجام مطالعات میدانی مشتمل بر بازدید از مراکز اجتماع درمان مدار مشهور خارج از کشور و مرور منابع  در سال 1379توسط سازمان بهزیستی کشور تاسیس گردید.

 برنامه اجتماع درمان مدار اعتیاد یک برنامه ساختار یافته اقامتی یا نیمه اقامتی(روزانه) برای معتادانی است که استعداد بازگشت به مصرف مواد را دارند و در درمان های اولیه پیشرفت قابل توجهی از خود نشان نداده و کارکرد اجتماعی آنها به شدت افت کرده است. در این مراکز متقاضی حائز شرایط پس از پذیرش وارد مرحله جهت یابی(orientation) می شود این مرحله که حداقل هفت روز است جهت آشنایی با قوانین و جامعه پذیری فرد می باشد. در انتها با تمایل فرد و بررسی و تایید تیم درمان( روانپزشک، پزشک، روانشناس و مددکار) پذیرش نهایی شده و وارد مرحله درمان می شود. در این مرحله به طور رسمی قوانین را پذیرفته و در پایینترین رده در گروه مربوطه قرار می گیرد که پس از ارزشیابی های روزانه و هفتگی مطابق شاخص های مشخص می تواند تا سطح مدیر نیز ارتقا یابد. مرحله بعد ترخیص تدریجی و ورود مجدد است که طی فرایندی فرد آمادگی ورود به اجتماع را کسب نموده و دوره اقامت پایان می یابد. مرحله آخر پیگیری است که حداقل شش ماه به صورت حضوری و تلفنی توسط تیم درمان صورت می گیرد.