مصاحبهی عاطفی پیششرط پذیرش فرد قبل از عضویت در TC است. این کار در روزهای اول و به محض رسیدن فرد صورت میگیرد. هدف اولیهی مصاحبه، بررسی دقیق انگیزهی فرد برای درمان است. از آنجا که دلیل بیشتر افراد برای ورود به درمان صرفاً اراده نمیباشد بلکه تا حدی به دلایل بیرونی مانند خانواده یا فشار قانونی است، بسیار اهمیت دارد که اجرا و هدایت مصاحبه به طریقی صورت گیرد که مراجعان برای آمدن به TC مسئولیتپذیر شوند. اگر مصاحبه قادر به انجام این کار باشد فرد احتمالاً باید شروع تکاندهندهای در بخش اولیهی درمانش داشته باشد. مصاحبهی عاطفی و مصاحبهی ورودی فرد، مداخلات اولیهی مهمی هستند که انگیزهی فرد جدید را برای درمان افزایش میدهد. در نظر داشته باشید که حدود 35 درصد افراد ورودی جدید در طول ماه اول به دلیل انگیزهی ناکافی تمایل به صرفنظر از ادامهی درمان دارند.
پیامی که فرد تازه وارد باید از ابتدا انتقال دهد فریاد متقاعدکنندهای برای کمک است. این موضوع از لحظه تقاضای فرد برای تدوین قرارداد یا اجرای پرسشنامه در مورد فرآیند پذیرش مطرح میشود. تشریفات کلی مصاحبه برای به چالش کشیدن دلایل یا انگیزهی فرد برای ورود به درمان طراحی میشود. این فرآیند معمولاً احساس ناهماهنگی یا تعارض درونی در فرد ایجاد میکند که باید احتمال پذیرش برنامه را افزایش دهد بهویژه هنگامی که چنین تعارضی با تصمیم به پیوستن به TC بالاخره برطرف میشود.
مصاحبهی پیش از غربال
در طول مصاحبهی پیش از غربال هنگامی که فرد تازه وارد تقاضای قرارداد میکند یا در مورد پذیرش احتمالی TC پرسوجو میکند مصاحبهکننده انتظار دارد که فرد متقاضی به انتخاب خویش، هدفش را برای پیوستن به TC بیان کند. او این کار را باید خودش انجام دهد نه خانوادهاش، نه روانشناس یا مأمور تعلیق مجازات. با شروع مرحلهی اولیهی فرآیند پذیرش فرد، مصاحبهکننده این موقعیت را ایجاد میکند که TC از فرد انتظار دارد تا برای درمانش مسئولیتپذیر باشد. فرد آماده میشود تا یاد بگیرد که او به تنهایی باید اجتماع را برای تمایل جدیاش به درخواست کمک متقاعد کند. اینگونه گفته میشود که به او فرصتی داده میشود تا هدفش را در طول مصاحبهی عاطفی اظهار دارد.
در مصاحبهی پیش غربال، مصاحبهکننده فرد را در طول مراحل فرآیند هدایت میکند و با این فکر ساده فرد را تنها میگذارد و رها میکند و او باید برای به پیوستن به TC و پذیرفته شدن، تمایل جدی داشته باشد. به فردی که میخواهد وارد این محیط شود گفته میشود که در تاریخ پذیرش به موقع حضور یابد.
تیم مصاحبه
یکی از کارمندان، تیم مصاحبه را هدایت میکند. او رهبر تیم است و سه تن از افراد مقیم که از TC انتخاب شدهاند به او کمک میکنند. برای افزایش شناخت، تیم مصاحبه باید پیشنهی روانشناختی همانندی با فردی که میخواهد وارد مرکز شود را داشته باشد.
مصاحبه موضوعی مهم است که نیازمند انتخاب اعضای تیم در موقعیت خوبی از اجتماع است. ترکیب تیم باید شامل نفراتی از نژادها و اقوامی باشد که ترکیب جمعیتی اجتماع را منعکس میکند. قبل از شروع مصاحبه، رهبر و اعضای تیم به خوبی از موضوع آگاه میشوند.
آمادگی برای مصاحبه
اطلاعاتی مختصر پیش از مصاحبه ارائه میشود تا تیم مصاحبه را با پیشزمینهی فرد که قبلاً در طول مصاحبهی پیشغربال جمعآوری شده، آشنا کند. به هر یک از اعضای تیم از پیش نقش تعیین شدهای داده میشود و همچنین محدودهی مشخصی از تاریخچهی فرد داده میشود تا روی آن تمرکز یابند.
در روز پذیرش، فردی که میخواهد وارد محیط شود با یکی از اعضای تیم مصاحبهکننده ملاقات میکند. به او خلاصهای از آنچه اتفاق خواهد افتاد را میگویند و در مورد آنچه در «صندلی انتظار» که جایگاه خاصی برای کسب این هدف و ابزاری شناخته شده در TC است، توضیحاتی داده میشود.
برای پذیرش، دستورالعمل زیر به فرد ارائه میشود:
دوست داریم بعداً شما را ببینیم. ضمناً از شما میخواهم بنشینید و دوباره در مورد هدفتان از پوستن به TC فکر کنید.
فرد در گوشهای تنها و بدون ایجاد مزاحمت مینشیند اما هرگز دور از دید اجتماع نیست و تیم مصاحبه با هم جمع میشوند تا اطلاعاتی به او ارائه دهند. این موضوع مهم است که فرد از ابتدا احساس کند که مورد احترام است و در طول فرآیند کلی مصاحبه نیز به همین ترتیب است؛ همزمان برای فرد مهم است که جدیت آنچه از او انتظار میرود و اهمیت آنچه در حال رخ دادن است را بفهمد.
منبع:
راهنمای عملیاتی کار در برنامه اجتماع درمان مدار
ترجمه: دکتر علی اکبر ابراهیمی، حسن اسدی